Time waits for no one…..

Darwin beschreef in zijn evolutietheorie dat evolutie een heel traag proces is waarbij het honderden miljoenen jaren gekost heeft om ons als ‘mens’ te evolueren. Een proces van ontelbare ketens die van toevalligheden aan elkaar vastgeklonken zijn. Toevalligheden die in de betreffende context wel zo handig waren en daarom gelijk in onze dna-helixen werden vastgelegd en aldus voor het nageslacht beschikbaar kwamen. En zo ontstonden er elke keer 2.0, 3.0, 4.0….enz. versies die iedere keer beter in staat waren om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden.

“Survival of the fittest” is een uitspraak die aan Darwin wordt toegeschreven. Dit is niet terecht, het was Herbert Spencer die deze quote bedacht na het lezen van de werken van Darwin over natuurlijke selectie.
“Fittest” wordt vaak misvattend opgevat als: “de sterkste, de snelste, de fitste…enz.” Zoals Darwin zo mooi omschreef: “It’s not the strongest species that survives, nor the most intelligent, but the one most responsive to change”. Het gaat erom wie zich het best kan aanpassen aan veranderende omstandigheden.

Als dit gaat in het tamelijk trage tempo der evolutie dan is dat prima. Echter onze wereld is in een turbo-versnelling terecht gekomen door technologische hoogstandjes. Om ons aan deze “leap-in-time” aan te kunnen passen hebben we een paar honderd miljoen jaar nodig. Zoals Witte Hogendijk en Wilma de Rek, in hun boek: “Van bigbang tot burn-out”, aangeven, we zijn wat betreft ons stresshanteringssysteem niet veel verder dan het stadium van de vis. En daarmee moeten we de uitdagingen van deze tijd aangaan….

De geest is uit de fles…, de tijd vliegt tussen onze vingers door. Het is wat het is.
De ontwikkelingen op technisch gebied kunnen we niet stopzetten. We kunnen echter wel vertragen. Mooie initiatieven als Mindfulness, meditatie, yoga…  en dergelijke zijn daar mooie voorbeelden van. Hoe vaak? De Dalaï Lama antwoordde hierop: “..elke dag een half-uur en diegenen die er geen tijd voor hebben, elke dag een uur”.